Auteur: werenfried

Laatste zondag van het Kerkelijk Jaar,
20 november
De Reformatie van 1517 -27
Het hervormen van de kerk komt nooit af. Theologische disputen zijn er genoeg om over te scheuren! Maar laten we de teksten van Luther in het vervolg met grote omzichtigheid lezen. Zelfs het geliefde Avondgebed ‘Blijf bij ons’ blijkt veel minder inclusief dan gedacht. Wie ‘ons’ alleen opvat als christenen zonder Jezus’ volksgenoten doet zich ernstig te kort. Hernieuwd verzet tegen Jodenverguizing, tegen het weer opkomende antisemitisme, ook in kringen van de Islam, is geboden. Zelfs in ons eigen land. Over ‘fouten’ van de democratische staat Israël windt men zich meer op dan over de terreurbewegingen die inwoners van Palestijnse gebieden stelselmatig uitbuiten en onderdrukken. a.w.

Gedachtenisdienst
In de Lutherse kerk is deze zondag van oudsher aangewezen, als gedachteniszondag. We staan stil bij wie we missen. Die gewoonte is overgenomen in onze kerken! Al wordt dat in sommige kerken zeker ook, rond 1 november gevierd! Namen gedenken van wie ons zijn vóórgegaan,Wat heeft die ene mens voor je betekend of juist aangedaan? Littekens, die steeds opnieuw gevoelig zijn. Het meest intens beleef je de gedachtenis, als de namen genoemd worden van wie je lief zijn, in zo’n oude kerk, waar je zelf op grafstenen staat, van wie ons allen zijn voorgegaan.  de naam die doorgaat  van geslacht op geslacht. We steken een gedenkkaars aan aan de PAASKAARS en noemen de naam van wie we missen. 
De naam waarmee jij werd genoemd staat in mijn hart geschreven! 
Die naam zal onuitwisbaar blijven! 
Die naam nu, in uw eeuwig LICHT

Käti van Bergen