Auteur: werenfried

Dwarsligger: de Bijbel 1

Een ‘dwarsligger’ is een klein boekje, een kwartslag naar rechts gedraaid met flinterdunne blaadjes. Zo dun als het zakbijbeltje van ‘vroeger’. Je leest van boven naar beneden. De voorkant is kleurig en fleurig, de titel luidt: ‘Bijbel in Gewone Taal. Wij mogen ons niet vergissen: het gaat om de Bijbel èn om de ‘gewone’ taal. Het boekje heeft ook een ondertitel: ‘Kort en krachtig’ en in nog kleinere letters: 150 Bijbelteksten. Daar kúnnen we het mee doen, volgens het Nederlands Bijbelgenootschap. Tenminste als we, zoals het voorwoord suggereert, een indruk van àlle Bijbelboeken willen krijgen. ‘Het is tegelijk een kennismaking met de nieuwste Bijbelvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap. Wordt vervolgd, A.W.

Stilte zonder antwoord

Bij allerlei gelegenheden zeggen vrome Joden Kaddisj. Dat is het Aramese woord voor ‘heilig’. Het kaddisj-gebed wordt beantwoord met een oeroude lofprijzing: Geprezen zij de Naam van de Eeuwige, in eeuwigheid en alle eeuwen der eeuwen. Het is alsof men wil uitdrukken, dat – hoe onbegrijpelijk en zwaar het leven ook is – wat ons ook overkomt, wij de Eeuwige blijven prijzen.
In het Bijbelboek Job wordt van de ellende vertelt waar een mens te maken mee kan krijgen. De wereld van Job stort in. En het wordt alleen maar erger als zijn zogenaamde vrienden het zwijgen verreken en met vrome theorieën komen. Het probleem waar Job voor staat is geen theologisch probleem. Job vraagt: God, vriend van mij, waar ben je in mijn lijden? Waar ben je te vinden? Misschien is het antwoord wel het Goddelijk zwijgen. Job leert ons de moed bij ons zelf te blijven in een stilte zonder antwoord.
Aan het eind zal Job Kaddisj zeggen in eerbied en heiligheid. Hij is in het hele boek overeind blijven staan. Zó bewees hij de eerbied. Arjen Hiemstra

Er zit (kerk)muziek in 13

Om te kunnen orgelen moet een mens ‘oefenen’. In de kerk dus. O ja, ze zijn er, huisorgels. Met heuse pijpen, ‘longen’, een pedaal en soms zelfs twee manualen. Zo’n ‘huisorgel’ staat ook in onze kerk, het door Peter Molenaar gebouwde Koororgel. Na zijn overlijden werd het aan de kerk geschonken. Wie niet altijd de deur uit wil om te oefenen, kiest voor thuis wat vroeger een ‘Harmonium’ heette, maar dat tegenwoordig veel geavanceerder een ‘digitaal’ Electronium is. Dat kan van álles, ook klinken als een formidabel kerkorgel, Het enige is: het háált géén adem! Wordt vervolgd. A.W.